پریکاردیت چیست
شایع ترین انواع پریکاردیت فشارنده عبارتند از نوع بدون علت شناخته شده
پریکاردیت حاد
پریکاردیت حاد یا آماس حاد پریکارد قلب (به انگلیسی:Acute Pericarditis) یکی از نشانگان بالینی در پزشکی است.
بیماری های مهم پریکارد قلب عبارتند از: پریکاردیت حاد قلب (عفونت حاد پریکارد)؛ تجمع مایع در داخل فضای پریکارد قلب (pericardial effusion)، تامپوناد قلبی (cardiac tamponade)؛ و پریکاردیت فشارنده (constrictive pericarditis).
بیماری پریکاردیت حاد
به التهاب هر کدام از لایه های پریکارد (پیراشامه) التهاب پیراشامه یا پریکاردیت (pericarditis) گفته می شود. پریکارد نوعی بافت همبند کیسه مانند است که پیرامون قلب و ابتدای رگ های بزرگ آن را فرا گرفته است.
پریکاردیت معمولاً در عرض 6 ماه بهبود می‌یابد به جز پریکاردیت ناشی از سرطان
علل پریکاردیت چه چیزهایی هستند؟
علل پریکاردیت عبارتند از:
¤ عفونت ها
¤ عمل جراحی قلب
¤ حمله قلبی
¤ تروما
¤ تومور
¤ سرطان
¤ تشعشعات
¤ بیماری های خود ایمنی (مانند آرتریت روماتوئید و لوپوس)
البته برای برخی از افراد مبتلا به پریکاردیت نمی توان دلیل خاصی را پیدا کرد. پریکاردیت میتواند حاد به طور ناگهانی رخ بدهد و یا مزمن، طولانی مدت باشد.
عوامل تشدید کننده بیماری
· سابقه سل
· بیماری اخیر، نظیر یک حمله قلبی، بیماری ویروسی یا تب روماتیسمی
پریکاردیت حاد یا آماس حاد پریکارد قلب یکی از نشانگان بالینی در پزشکی است
علائم پریکاردیت چه چیزهایی هستند؟
علائم پریکاردیت، زمانی که بروز می کنند می توانند شامل موارد زیر باشند:
• درد قفسه سینه: این درد اغلب شدید و در مرکز قفسه سینه بروز می کند. درد ممکن است به گردن و شانه ها نیز کشیده شود و گاهی اوقات بازو ها و پشت را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این درد می تواند در هنگام دراز کشیدن، سرفه کردن و بلع بدتر شود و در هنگام نشستن و خم شدن رو به جلو بهتر شود.
• تب خفیف
• افزایش ضربان قلب
درد قفسه سینه یکی از علائم بیماری پریکاردیت می باشد
پریکاردیت فشارنده
پریکاردیت فشارنده (constrictive pericarditis) اختلال نادری است که در اثر ایجاد تدریجی بافت جوشگاهی (اِسکار) در پریکارد، در پاسخ به آسیب قبلی روی می دهد.
شایع ترین انواع پریکاردیت فشارنده عبارتند از نوع بدون علت شناخته شده و انواع ناشی از پرتو تابی به قفسه سینه، جراحی قلب و سل. معمولاً در نوع خفیف پریکاردیت فشارنده تا متوسط علایم نارسایی قلب راست (مثل تورم ساق پاها، نفخ شکم و درد ثانویه به احتقان کبد) وجود دارند.
با پیشرفت بیماری پریکارد قلب و پریکاردیت فشارنده نشانه های احتقان ریوی شامل تنگی نفس کوششی (ایجاد تنگی نفس در هنگام فعالیت)، سرفه و تنگی نفس در وضعیت خوابیده (دراز کش) ایجاد می شوند.
در صورتی که بیماری پریکارد قلب ،برون ده قلب کاهش یابد، خستگی و ضعف عضلانی بروز می کند. در اکثر انواع پریکاردیت های فشارنده، کاتتریزاسیون قلب راست برای تأیید تشخیص ضرورت دارد.
انواع خفیف بیماری پریکارد قلب و پریکاردیت فشارنده با محدود کردن مصرف نمک، و تجویز داروهای مُدر درمان می شوند، ولی در اکثر بیماران مبتلا به پریکاردیت فشارنده علامتدار باید بیماری پریکارد قلب به وسیله عمل جراحی برداشته شود.
