خوشمزه ها

ناخنک چشم و درمان

 

به پوسته ی نازکی که در گوشه چشم تولید و باعث تورم آن می شود ناخنک چشم می گویند

 

ناخنک یا پتریژیوم pterygium، یک ضایعه گوشتی مثلثی شکل است که از سفیدی چشم (ملتحمه) روی سیاهی چشم (قرنیه) کشیده می‌شود. معمولا در طرف بینی چشم است. این ضایعه ناشی از رشد خوش‌خیم بافت پیوندی و رگهای ملتحمه است.

 

به پوسته ی نازکی که در گوشه چشم تولید و باعث تورم آن می شود، ناخنک چشم می گویند. ناخنک معمولاً ابتدا به صورت یک سفیدی روی ملتحمه ایجاد می‌شود که به تدریج به سمت قرنیه رشد می‌کند. به علت وجود رگهای زیاد معمولاً رنگ ناخنک صورتی یا قرمز است.

 

ناخنک گاهی ملتهب می‌شود و باعث سوزش و خارش و اشک ریزش می‌شود. گاهی اوقات ناخنک رشد زیادی می‌کند و تا وسط قرنیه می‌رسد و جلوی دید را می‌گیرد. به علاوه حتی ناخنک‌های کوچکتر هم می‌توانند با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم شوند و دید افراد را تار کنند.

 

علت ناخنک چشم چیست؟

علت دقیق آن به خوبی شناخته نشده است. ناخنک اغلب در افرادی که بسیاری از وقت خود را خارج از منزل سپری می کنند، به ویژه در آب و هوای آفتابی، روی می دهد.

قرار گرفتن در معرض نور آفتاب به ویژه پرتو فرابنفش به مدت طولانی، خشکی و غبار نقش مهمی در ایجاد این بیماری داشته باشند.

 

ناخنک گاهی ملتهب می‌شود و باعث سوزش و خارش و اشک ریزش می‌شود

 

علایم و عوارض ناخنک چشم 

بیماری در ابتدا فاقد علایم چندانی می باشد؛ امّا به تدریج و با بزرگ شدن تدریجی آن، مشکلات شروع می شود:

• خارش، سوزش و قرمزی چشم: به خودی خود یا در صورت تحریک چشم، تماس چشم با آب، گرد و غبار و .... این مشکلات اغلب خفیف است؛ امّا گاهی ناخنک ملتهب می شود؛ در این حالت، این علایم تشدید شده؛ اشک ریزش نیز به آنها اضافه می شود.

 

• اختلال در بینایی به دلیل:

اختلال فیزیکی در انتقال نور از راه مردمک به داخل چشم به علّت رشد ناخنک بر روی قرنیه.

 

ایجاد آستیگماتیسم با تغییر شکل قرنیه بر اثر رشد ناخنک.

 

• مزاحمت در استفاده از لنزهای تماسی.

 

• مسایل مربوط به زیبایی ظاهری فرد.

 

تشخیص ناخنک چشم  :

در هنگام معاینه چشم توسط پزشک، ناخنک به راحتی قابل تشخیص است.