خوشمزه ها

گاوزبان ایرانی کشت

گاو زبان ,گاوزبان ایرانی,گاو زبان خواص,گاو زبان به انگلیسی,گل گاوزبان,گاو زبان فواید,گاو زبان قیمت,گاو زبان مضرات,گیاه گاوزبان,عرق گاوزبان,گاوزبان ایرانی کشت,خواص گاوزبان ایرانی,گیاه گاوزبان ایرانی,کشت گاوزبان ایرانی,بذر گاوزبان ایرانی,گل گاوزبان ایرانی در طب سنتی

گیاهی است با برگ‌های زبر؛ و چون زبری روی برگ‌های آن به زبان گاو شبیه است، آن را گل گاوزبان نامیده‌‏اند . این گیاه بیشتر در شمال غربی ایران و در بعضی نقاط آذربایجان می‌روید.

گاو زبان خواص

دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می‌کند.سینه را نرم می‌کند. تنگی نفس و دردگلو را شفا می دهد. دلهره و وحشت را از بین می‌برد. غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می زنند بسیار خوبست. از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می شود . از خواص گیاه گاوزبان در طب سنتی درمان استسقا (بیماری که در آن شکم آب می‌آرد) است، به این منظور بیماران مبتلا به استسقا باید مدت زیادی برگ و بذر آن را روزانه 15 تا 20 گرم به صورت ناشتا مصرف کنند دانه گیاه گاوزبان یکی از غنی‌ترین منابع اسیدهای چرب اصلی است و به طور ویژه دارای اسید چرب امگا 6 است که برای درمان روماتوئید (روماتیسم مفصلی که به طور قرینه دو مفصل را درگیر می‌کند) مفید می‌باشد. از مهمترین خواص گیاه گاوزبان خرد کردن و از بین بردن سنگ کلیه و مثانه است. این گیاه برای معالجه سوختگی با آتش و نیز آفتاب سوختگی مفید است. ضماد برگ‌های تازه و له شده گیاه گاوزبان دمل را باز می کند. از خواص گیاه گاوزبان افزایش ادرار و عرق است، چرا که گل، سرشاخه و برگ آن دارای شوره، مواد لعابی و یک ماده تلخ است که باعث افزایش دفع ادرار و تعریق بیشتر می‌گردد.  

گاوزبان ایرانی

گیاه گاوزبان وحشی یکی از گیاهان خوراکی خودروی استان کرمانشاه و از خانواده گل گاوزبان (Boraginaceae) می باشد.

گل گاوزبان

گیاه گاوزبان گیاهی است از تیره گاوزبانیان که با گیاه گل گاوزبان متفاوت است. شباهت این دو گیاه بیشتر مربوط به گل‌های آنهاست و هیچ گونه خواص مشترکی با هم ندارند و از نظر خواص دارویی باهم متفاوت هستند. “گیاه گاو زبان” با نام علمی Borage officinalis است که بخش‌های هوایی گیاه مورد استفاده قرار می گیرد، ولی “گل گاوزبان” با نام علمی Echium amoenum فقط گل‌های آن مورد استفاده است. هر دارویی اعم از طبیعی و غیرطبیعی، در کنار تاثیرات مثبت خود، اثرات منفی‌ هم دارد که باید قبل از مصرف با پزشک مربوطه مشورت شود. افرادی که از فشار خون بالایی برخوردار هستند باید بدانند گل‌گاوزبان باعث افزایش فشار خون می‌شود‌؛ بنابراین این‌گونه افراد بهتر است دمنوش آن را به‌همراه چند قطره آب‌لیمو یا مقدار کمی لیمو عمانی، میل کنند. همچنین قدیم‌ترها همواره مصرف این گیاه را به‌همراه شکر و نبات، و حتی دم‌کردن آن با نبات را توصیه می‌کنند. مصرف آن به‌عنوان نوشیدنی پس از شام توصیه می‌شود. دکتر معصومه خادمی‌زاده، معاون گروه داروسازی سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران، می‌گوید؛ “گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید(نوعی ترکیبات پیچیده ازت‌دار یا سمّی)، برای زنان حامله و شیرده و کودکان مضر است، مصرف بیش از پنج روز متوالی این گیاه ممکن است باعث عادت ماهانه در زنان شود؛ بنابراین پس از پنج روز استفاده از آن در صورت نیاز، سه روز فاصله انداخته، سپس دوباره مصرف کنید. برخی‌ها هم گل‌گاوزبان را با گیاهی به نام سنبل‌الطیب(علف گربه) دم می‌کنند، مصرف زیاد مخلوط این دو گیاه که هر دو برای تقویت اعصاب توصیه می‌شوند؛ مسمومیت، خستگی، احساس سبکی سر، گشاد شدن مردمک چشم و مسمومیت کبدی را به دنبال دارد. مصرف آن همراه با داروهای سیستم عصبی مرکزی مانند ضد افسردگی‌ها، ضد اضطراب‌ها، آرام‌بخش‌ها، خواب‌آورها و آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

گاو زبان فواید

جوشانده و دم‌کرده این گیاه حواس پنجگانه را تقویت کرده و بسیار نشاط‌آور، بازکننده رنگ رخسار، کاهنده غم و اندوه و ضد وحشت و اضطراب است و می‌تواند حواس‌پرتی را رفع و تنگی نفس ناشی از آشفتگی ذهنی را بهبود بخشد. از دیگر خواص گل گاوزبان این است که،جویدن برگ تازه گل گاوزبان جهت درمان جوش های چرکی دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است.  مقدار خوراک گل آن دو مثقال تا پنج مثقال می باشد. عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است. گل گاوزبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می کند. تحقیقات جدید بیانگر این مطلب هستند که عصاره آبی گل گاوزبان دارویی مؤثر و بی‌خطر برای درمان بیماران مبتلاء به اختلال وسواسی اجباری می باشد. 

گاو زبان مضرات

زیاده‌روی در مصرف گیاه گاوزبان در مقدار و مدت زمان طولانی، می‌تواند باعث بروز سرطان کبد و آسیب جدی به کبد بشود، همچنین این گیاه به دلیل داشتن آلکالوئید مصرفش برای زنان باردار و شیرده مناسب نیست.

گیاه گاوزبان

مصرف گل گاوزبان وحشی را این گونه عنوان کرد: این گیاه را می توان به صورت پخته و خام مصرف کرد که اگر بصورت پخته مصرف شود باید برگهای این گیاه را شسته و با مقداری آب می پزند سپس آن را صاف کرده و بعد داخل پیاز داغ ریخته و تخم مرغ به آن اضافه کرده و با ماست مصرف می کنند. معصومی افزود: شهد این گیاه را نیز می توان مورد استفاده قرار داد، داخل گلها شهد شیرینی وجود دارد که گلها را درآورده و شهد آن را با دهان می مکنند، همچنین برگهای جوان این گیاه که در ابتدای فصل رویش هنوز کرکهای کم و نرمی را دارند، به عنوان سبزی خوردن استفاده می شود.

عرق گاوزبان

عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

گاوزبان ایرانی کشت

یکی از مترجمین، تمام خواص گیاه گاوزبان را ترجمه کرده و به گل گاوزبان نسبت داده، سپس پرسیده است: چرا ایرانیان فقط از گل گاوزبان استفاده می‌کنند؟… به برگ و سرشاخه‌های آن توجهی ندارند، در جواب ایشان باید بگوییم که گل گاوزبان، فقط گلش فواید طبی دارد و گیاهی که فرانسوی‌ها به آن “بوراش” می‌گویند گل گاوزبان نیست. در حقیقت به علت شباهت این گیاه به گل گاوزبان آن را گاوزبان نامیده‌اند و این گیاه نام فارسی ندارد و ورود آن به ایران نامشخص می‌باشد، نام‌های دیگر آن علف گاوزبان، بوراش، کحلا، کحیلا، حمحم، بوغلص و لسان الثور است. گاوزبان گیاهی علفی و یک ساله است که ارتفاع ساقه آن تا 60 سانتی‌متر نیز می‌رسد. گلهای آن لاجوردی، گوچک و گرد است. گلهای این گیاه از اردیبهشت تا شهریور به گل می‌نشیند. در ایران این گیاه ابتدا در تبریز و بعد در اصفهان و دیگر مناطق کشت شده است. قسمت‌های مورد استفاده آن دانه، گل، برگ و سرشاخه‌های گلدار آن است که مصرف دارویی دارد. برای استفاده از خواص گیاه گاوزبان بایستی آن را به صورت دم کرده مصرف نمود و برخی نیز مقداری فندق هم با آن مصرف می‌کنند.